kör kuyulara kapatılmış bu beden.her seferinde sindirilmiş hayattan.çaresiz yalnız bırakılmış,ama yılmamış ,yokolmamış sefillikte.yalnızlık adı var olan ama bir türlü kanıtlanmamış haykırış.bir benmiydim terkedilen bu karanlığa ,yoksa çokmuydu boğulan bu karanlıkta.sadece dert ortağım cansız duvarlarım ,birde kahrolası yanlızlığım.ne zaman dönecek talihim ne zaman çıkacağım bu kör kuyulardan.ne zaman bir can olacak dinleyen acılarımı.yoksa kör kuyulardamı.boğulcağım.kaderin elinde oyuncak olmak sefil kayboluş ne zaman son bulacak.yeter diye haykırışlarımı o ne zaman duyacak.ne zaman tutup kaldıracak,içimde yükselen çığlıklar ne zaman sevdasıyla son bulacak.sevdiğim cennetim duy artık haykırışımı ,ve artık bir son ver bu deli yalnızlığa ,bu kahrolası ayrılığa